Van ondergeschoven kindje tot groeiparel: de stille opmars van de Costa Cálida
Wie denkt aan vastgoed aan de Spaanse kust, denkt meestal aan klinkende namen zoals de Costa Blanca in de regio Valencia of de zonovergoten Costa del Sol in Andalusië. Deze bekende gebieden hebben zich de voorbije decennia stevig op de kaart gezet als toeristische en economische hotspots, geliefd bij miljoenen bezoekers én buitenlandse investeerders. Maar er is één regio die tot nu toe vaak onder de radar bleef: de Costa Cálida, gelegen in de autonome regio Murcia.
Decennialang werd deze kuststrook beschouwd als het ‘kleine broertje’ van haar bekendere buren. Minder bekend, minder ontwikkeld en – voor velen – simpelweg minder interessant. Maar die relatieve onzichtbaarheid blijkt vandaag haar grootste troef te zijn.
In deze blogpost nemen we je mee op een reis door de recente geschiedenis van deze regio. We starten in de jaren 80, toen Spanje zijn economie openstelde en de eerste vastgoedgolf op gang kwam. We tonen hoe de Costa Cálida lang achterbleef in ontwikkeling, en hoe ze vandaag klaarstaat om te profiteren van de verzadiging in de andere regio’s.
Want terwijl Valencia en Andalusië worstelen met de gevolgen van massatoerisme en nieuwe beperkingen invoeren, ziet Murcia haar kans schoon om zich te ontwikkelen als de volgende grote bestemming voor wie op zoek is naar rust, ruimte en rendement.
De vraag is dus niet langer waarom de Costa Cálida is achtergebleven. De vraag is: hoe lang blijft deze verborgen parel nog onontdekt?
De jaren 80–2000: Gemiste kansen en trage infrastructuur
In de jaren 80 begon Spanje aan een enorme economische transformatie. Na de dood van dictator Franco en de overgang naar een democratie, trad het land in 1986 toe tot de Europese Unie. Dit luidde een periode van grootschalige investeringen en modernisering in, mede mogelijk gemaakt door Europese subsidies. Een van de sectoren die het hardst groeide, was het toerisme – en daaraan gekoppeld: vastgoed.
Langs de Spaanse oost- en zuidkust begon een ware bouwwoede. De Costa Blanca en Costa del Sol groeiden uit tot toplocaties voor buitenlandse tweede verblijven. Lokale overheden daar zetten actief in op toeristische promotie en de aanleg van snelwegen, luchthavens en andere faciliteiten. De internationale bereikbaarheid werd almaar beter, wat op zijn beurt leidde tot stijgende bezoekersaantallen en almaar meer vraag naar vastgoed.
In de regio Murcia, aan de Costa Cálida, bestonden diezelfde ambities. Ook hier zag men het potentieel van zon, zee en rust. De kustlijn bood prachtige stranden, ongerepte natuur en een mild klimaat. Maar ondanks de goede bedoelingen en initiatieven van lokale overheden, kwam de groei nooit écht van de grond. Waarom niet?
De belangrijkste rem op de ontwikkeling in die periode was de gebrekkige infrastructuur. Waar Valencia en Andalusië zwaar investeerden in verbindingen met het binnenland en het buitenland, bleef Murcia achter. De regio had geen volwaardige internationale luchthaven, het snelwegennet was beperkt en de verbindingen met grote steden zoals Madrid en Barcelona lieten te wensen over. Daardoor was het moeilijk om buitenlandse investeerders en toeristen in groten getale aan te trekken.
De vastgoedontwikkeling bleef in deze periode dan ook kleinschalig. Er ontstonden enkele residentiële projecten en vakantiecomplexen, vaak lokaal gefinancierd en gericht op de binnenlandse markt. Internationale promotie was er nauwelijks. De regio had simpelweg niet de middelen – of het netwerk – om zich te meten met de commerciële kracht van haar buren.
Ironisch genoeg zou precies die trage start op lange termijn een voordeel blijken. Terwijl de vastgoedmarkt aan de Costa Blanca en Costa del Sol oververhit raakte en er in sommige gebieden zelfs sprake was van wildgroei, bleef de Costa Cálida relatief ongeschonden. De beperkte groei betekende ook: minder risico’s, minder overaanbod, en minder betonnen spookdorpen wanneer de bubbel uiteindelijk barstte.
De jaren 80 en 90 waren dus een gemiste kans voor snelle economische groei, maar achteraf gezien ook een periode waarin de regio haar authenticiteit en natuurlijke charme wist te bewaren. En net die elementen blijken vandaag, met het toerisme in transitie, goud waard te zijn.
2000–2008: Groeikoorts en de desillusie van Polaris World
Aan het begin van de 21e eeuw begon er voorzichtig optimisme te ontstaan in Murcia. Hoewel de regio decennialang had achtergelopen op haar buren, leek er eindelijk beweging te komen in de vastgoedsector. De populariteit van de Costa Blanca en de Costa del Sol leidde tot oververzadiging, stijgende prijzen en een zoektocht naar nieuwe opportuniteiten. In Murcia zag men de kans schoon om deze beweging naar het zuiden door te trekken – en groots te dromen.
Eén van de meest spraakmakende initiatieven uit die periode was Polaris World: een vastgoedconcept dat Murcia definitief op de kaart moest zetten als golf- en lifestylebestemming voor buitenlandse investeerders. Er werden enorme resorts gepland met luxueuze appartementen, uitgebreide voorzieningen en golfterreinen die internationale allure moesten uitstralen. De visie was duidelijk: wat in Alicante werkte, zou zich als vanzelf uitbreiden naar de Costa Cálida.
Maar die droom zou al snel uitmonden in een nachtmerrie.
Hoewel de plannen van Polaris World aanvankelijk indruk maakten en zelfs internationale aandacht trokken, was het fundament waarop alles rustte bijzonder fragiel. De regio kampte nog steeds met structurele beperkingen: beperkte bereikbaarheid, een zwak internationaal netwerk en een gebrek aan gevestigde infrastructuur. De aanvoer van kopers kwam traag op gang, de verkoopdoelen werden niet gehaald en verschillende projecten bleven halfafgewerkt. Sommige golfresorts werden nooit volledig gebouwd, andere golfterreinen zijn inmiddels zelfs weer gesloten of liggen er verlaten bij.
De situatie werd dramatisch toen in 2008 de wereldwijde financiële crisis uitbrak en de Spaanse vastgoedzeepbel uiteenspatte. Terwijl de Costa Blanca en de Costa del Sol zwaar getroffen werden, bleek de klap in de regio Murcia nog verwoestender. Anders dan aan de oververzadigde costas, waar een deel van het vastgoed inmiddels verkocht was en bewoond werd, stonden in Murcia grote delen van de nieuwe projecten leeg. De regio had met te veel ambitie op te weinig draagvlak gebouwd.
De gevolgen waren aanzienlijk. Buitenlandse investeerders verloren hun vertrouwen, projectontwikkelaars gingen failliet en banken bleven achter met onverkoopbare activa. Polaris World, ooit een symbool van ambitie, werd het icoon van overschatting en teleurstelling. Lokale economieën die hoopten op nieuwe werkgelegenheid en toeristische bloei, kwamen in een diepe recessie terecht.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, werd Murcia dus niet gespaard van de crash – integendeel. Doordat de fundamenten van groei hier minder sterk waren uitgebouwd dan in Valencia of Andalusië, viel de klap zelfs harder. De regio had alles ingezet op een inhaalbeweging, maar viel net daardoor tussen wal en schip. Geen solide basis, geen afgeronde ontwikkelingen, geen vangnet.
Het enige wat Murcia aan het einde van dit decennium nog had, was haar potentieel. Maar dat zou pas jaren later opnieuw ontdekt worden, en dit keer met een meer realistische blik op wat écht werkt aan de Costa Cálida.
2008–2015: Pijnlijke lessen en trage wederopbouw
De financiële crisis van 2008 liet diepe sporen na in heel Spanje, maar in Murcia kwam de klap extra hard aan. De regio had groots ingezet op een groeiscenario dat nooit écht van de grond kwam, en bleef achter met onafgewerkte resorts, verlaten golfbanen en een vastgoedmarkt die praktisch stilviel. De pijn was voelbaar, maar het zette de regio ook aan het denken.
Een harde wake-upcall
De ambities van projecten als Polaris World waren té groot, té snel, en gebaseerd op een verkeerd uitgangspunt: “bouw het, en zij zullen komen”. Wat ontbrak, was een stevige basis. Er was nauwelijks infrastructuur, geen sterke internationale reputatie en een ondermaats netwerk van verbindingen met andere delen van Spanje of het buitenland.
Murcia leerde in deze periode een belangrijke les: duurzame groei begint bij de fundamenten. Niet bij luxe villa’s of golfresorts, maar bij bereikbaarheid, infrastructuur en betrouwbaarheid.
Van grootheidswaan naar realistische visie
Na de initiële schok van de crisis begon de regio stilaan een nieuw pad uit te tekenen. De toon werd realistischer, de doelstellingen concreter. In plaats van te dromen van megaprojecten, ging de focus naar strategische investeringen die wél een solide basis konden vormen voor toekomstige groei.
➡️ De regio koos ervoor om eerst haar fundamenten op orde te brengen, en pas daarna weer actief buitenlandse kopers en toeristen aan te trekken.
Gerichte infrastructuurwerken als wederopbouwstrategie
De nieuwe internationale luchthaven van Corvera
De verouderde luchthaven van San Javier voldeed niet langer aan de behoeften van de regio. De opening van de nieuwe luchthaven in Corvera werd een speerpunt. Hoewel deze pas in 2019 operationeel werd, begon de bouw en voorbereiding al in deze herstelperiode. Dit moest Murcia eindelijk internationaal op de kaart zetten – een essentiële voorwaarde om het imago van “onbereikbare regio” af te schudden.Hogesnelheidslijn (AVE) naar Murcia
De aansluiting op het nationale AVE-netwerk werd versneld doorgezet. Murcia werd in deze periode voorbereid op de komst van de hogesnelheidstrein, die uiteindelijk in 2021 de stad zou verbinden met Madrid en andere grootsteden. Hierdoor kwam de regio dichter bij de economische centra van Spanje te liggen – letterlijk en figuurlijk.Verbetering van het snelwegennetwerk
Murcia investeerde in de uitbreiding en verbetering van belangrijke verbindingswegen zoals de A-30, AP-7 en RM-1, wat niet alleen de bereikbaarheid van kustgebieden als Mazarrón, Águilas en San Pedro del Pinatar ten goede kwam, maar ook het toerisme naar het binnenland van Murcia stimuleerde.Havenontwikkeling Cartagena en logistieke hubs
Cartagena werd versterkt als industriële en logistieke draaischijf, met investeringen in haar haveninfrastructuur. Dit creëerde werkgelegenheid buiten de toeristische sector, en bood economische diversificatie.Ecologische projecten en herstel van de Mar Menor
Als gevolg van de ecologische achteruitgang van de Mar Menor werd ook geïnvesteerd in milieuprojecten en duurzaam waterbeheer. De regio begreep dat ecologie en economie hand in hand moeten gaan als men aantrekkelijk wil blijven voor buitenlanders.
Een trage maar gestage herpositionering
Tussen 2008 en 2015 bleef het herstel broos. Er was nog geen sprake van een nieuwe vastgoedhausse, maar de eerste signalen van herpositionering werden zichtbaar:
Buitenlandse investeerders die op zoek waren naar koopjes, vonden hun weg naar Murcia.
De vastgoedprijzen bleven laag, maar dat werd net een aantrekkingspunt voor wie te laat was op de trein aan de Costa Blanca.
Kleine, betrouwbare lokale makelaars en buitenlandse partners begonnen Murcia actiever te promoten als de onbekende parel met toekomstpotentieel.
De regio nam gas terug, hertekende haar strategie en investeerde in de fundamenten. En dat zou zich in de jaren nadien stilaan beginnen uitbetalen.
2015–2023: Nieuwe groeifase en de opkomst van het alternatief
Vanaf 2015 begon de Spaanse vastgoedmarkt zich opnieuw te herstellen van de diepe crisisjaren. Toerisme kende een sterke opleving, mede dankzij politieke instabiliteit in concurrerende vakantiebestemmingen zoals Turkije en Egypte. Buitenlandse kopers vonden opnieuw hun weg naar Spanje – maar dit keer met andere verwachtingen én met meer aandacht voor kwaliteit, rust en bereikbaarheid.
Explosieve groei aan de Costa Blanca en Costa del Sol
De Costa Blanca (regio Valencia) en de Costa del Sol (regio Andalusië) profiteerden het eerst van deze heropleving. De infrastructuur was er al decennia op punt, internationale luchthavens draaiden op volle toeren, en er bestond een stevige reputatie als veilige investeringsbestemming.
➡️ Gevolgen:
De vraag naar vastgoed in deze regio’s steeg explosief.
De prijzen volgden snel: tussen 2015 en 2022 stegen vastgoedprijzen in populaire kustplaatsen als Marbella, Estepona, Alicante en Jávea ver boven de verwachtingen.
Projectontwikkelaars hervatten de bouw op grote schaal, met een focus op de luxe- en middenmarkt.
Tegelijkertijd ontstond er druk op de ruimte, natuur en lokale woonmarkt, wat leidde tot bezorgdheid over overontwikkeling en nieuwe regulering, met name rond vakantieverhuur.
Murcia komt opnieuw in beeld – maar dit keer met betere kaarten
Waar de Costa Cálida in het vorige decennium nog moeite had om buitenlandse kopers te overtuigen, begonnen de rollen langzaam te keren. De fundamentele werken die tussen 2008 en 2015 in gang werden gezet, begonnen nu hun vruchten af te werpen.
✅ Wat is er veranderd in Murcia?
Internationale luchthaven Corvera is sinds 2019 operationeel, met binnenlandse vluchten en directe vluchten uit o.a. België en het VK.
Hogesnelheidstrein (AVE) verbindt Murcia met Madrid, en brengt de regio dichter bij het economische hart van Spanje.
Betere snelwegen zorgen voor vlotte verbindingen met kustplaatsen zoals Mazarrón, San Pedro del Pinatar, Águilas en Cartagena vanuit de luchthaven van Alicante en Murcia.
Bestaande resorts en nieuwbouwprojecten werden herlanceerd met een meer realistische en duurzame aanpak.
De prijs maakt het verschil
Wat Murcia écht aantrekkelijk maakte, was de prijs-kwaliteitverhouding. Terwijl kopers aan de Costa Blanca steeds meer moesten betalen voor dezelfde woning – en soms zelfs minder kregen qua ruimte of rust – bood de Costa Cálida nog instapprijzen die jaren voordien al onhaalbaar waren aan de bekendere costas.
Een nieuwe groep kopers ontdekt de regio
Steeds meer mensen begonnen Murcia te zien als:
Een kans om vroeg in te stappen in een regio met groeipotentieel.
Een alternatief voor de drukte, toeristische massa en prijsopdrijving van de traditionele hotspots.
Een plek waar de basis nú wél aanwezig is: bereikbaarheid, natuur, infrastructuur én betaalbaarheid.
De eerste internationale makelaars en investeerders die jaren eerder al “de fout” hadden gemaakt om te groot te denken, keerden terug – maar dit keer met een meer gefaseerde, duurzame benadering.
Kortom:
Waar de Costa Blanca en Costa del Sol hun grenzen lijken te bereiken – letterlijk en figuurlijk – staat de Costa Cálida stilaan op het punt om over te nemen. Niet als concurrent in kwantiteit, maar als slim alternatief voor wie zoekt naar kwaliteit, rust en groeipotentieel.
2023–heden: Murcia ruikt zijn kans terwijl andere regio’s op de rem gaan staan
Sinds 2023 is het duidelijk geworden: de Spaanse vastgoedmarkt is opnieuw booming, maar niet zonder uitdagingen. Terwijl het toerisme nog altijd records breekt en de internationale belangstelling voor wonen in Spanje blijft toenemen – met name vanuit Noord-Europa – botsen de traditionele hotspots letterlijk en figuurlijk op hun limieten.
Costa Blanca en Costa del Sol: groei aan haar plafond
In Valencia en Andalusië hebben jaren van massatoerisme, buitenlandse vastgoedverkoop en seizoensverhuur geleid tot enorme druk op de lokale markt. De bevolkingsgroei in kustplaatsen is explosief, de woningprijzen zijn gestegen tot onbetaalbare niveaus voor de lokale bevolking, en in veel gemeenten klinkt steeds luider protest tegen “turistificatie”.
➡️ Reactie van de lokale overheden:
Verstrengde regels voor vakantieverhuur, zoals het beperken van licenties of het invoeren van quotaregelingen.
Meer controles en handhaving tegen illegale verhuur.
Nieuwe belastingen en restricties op korte termijn verhuur om woonruimte voor locals te beschermen.
Hoewel deze maatregelen begrijpelijk zijn vanuit sociaal oogpunt, creëren ze onzekerheid voor investeerders en zetten ze een rem op verdere groei in deze regio’s.
Murcia: de timing is perfect
Tegelijkertijd schuift Murcia stilaan naar voren als het logische alternatief. De regio heeft haar huiswerk gemaakt in de voorbije jaren: de luchthaven in Corvera is operationeel, de AVE rijdt, het wegennet is sterk verbeterd en de vastgoedprijzen blijven competitief. Waar andere regio’s de rem op groei zetten, zet Murcia net een versnelling hoger in.
De overheid in Murcia ziet dit momentum als een unieke kans. Na jaren van relatieve stilstand en gemiste opportuniteiten, is het nu tijd om te oogsten. Anders dan Valencia of Andalusië, kiest Murcia er bewust voor om de deur open te houden voor buitenlandse investeerders, pensioenmigranten en internationale kopers.
➡️ Concreet vertaalt zich dat in:
Een soepeler beleid rond vakantieverhuurvergunningen.
Een open houding naar buitenlandse projectontwikkelaars en makelaars.
Actieve promotie van de regio via internationale vastgoedbeurzen en toerismecampagnes.
Beleidsmatige steun aan gemeenten die willen uitbreiden en toerisme slim willen laten groeien.
De regio’s die nu in de spotlight staan
Vooral Águilas, Cartagena, San Pedro del Pinatar en Los Alcázares trekken vandaag de aandacht van investeerders. Deze kustplaatsen combineren een aantrekkelijke ligging met goede voorzieningen, verbeterde infrastructuur en nog steeds realistische prijzen.
Águilas: een charmante badplaats vlakbij de grens met Andalusië, ideaal voor wie rust zoekt met directe toegang tot de zee.
Cartagena: een historische havenstad met culturele waarde en stedelijke dynamiek, in combinatie met moderne vastgoedontwikkelingen aan de rand van de stad.
San Pedro del Pinatar: dicht bij de Mar Menor en het natuurpark Las Salinas, populair bij gezinnen en rustzoekers.
Los Alcázares: sterk in opkomst bij Belgische en Nederlandse kopers, met veel nieuwbouwprojecten en ligging vlak bij de luchthaven.
Murcia wil niet afremmen, maar versnellen
Wat deze fase uniek maakt, is dat Murcia niet van plan is om de fout van vroeger te herhalen: afwachten of het “vanzelf wel komt”. De overheid beseft dat dit het moment is om doelgericht te investeren, slimme groei te faciliteren en een duidelijke positie in te nemen op de Spaanse vastgoedkaart.
Murcia wil zich niet profileren als een goedkope kopie van de Costa Blanca of Costa del Sol, maar als een doordachte, duurzame regio die klaar is voor buitenlandse kopers die kwaliteit, rust, bereikbaarheid én investeringspotentieel zoeken.
Wat betekent dit voor investeerders en kopers?
Wie vandaag naar de Spaanse vastgoedmarkt kijkt, merkt al snel dat de kaarten grondig herschikt worden. De regio’s die jarenlang de toon zetten – zoals de Costa Blanca en de Costa del Sol – worden steeds meer geconfronteerd met de schaduwzijde van hun succes. Terwijl zij maatregelen moeten nemen om verdere groei af te remmen en de druk op de lokale bevolking te verlichten, kiest Murcia bewust voor het omgekeerde pad: gecontroleerde, maar doelgerichte groei stimuleren.
Waar elders de rem wordt opgezet, duwt Murcia net op het gaspedaal
In Valencia en Andalusië worden verhuurlicenties gelimiteerd of moeilijker verkrijgbaar, worden strengere controles ingevoerd en ontstaan er quota of wachtlijsten voor wie zijn woning wil verhuren aan toeristen. Deze maatregelen zijn begrijpelijk – de druk op de lokale woningmarkt en infrastructuur werd daar op korte tijd té groot – maar ze creëren ook onzekerheid voor investeerders.
Murcia daarentegen staat nog maar aan het begin van zijn groeitraject. De regio heeft decennialang achteraan gehinkt en voelt vandaag eindelijk dat het haar moment is aangebroken. Die achterstand maakt dat Murcia nu niet wil afremmen, maar juist dóór wil groeien. Niet in de vorm van ongecontroleerde wildgroei, maar met een duidelijke visie waarin infrastructuur, toerisme en vastgoedontwikkeling op elkaar afgestemd worden.
Een kans om in te stappen vóór de massa
Voor investeerders betekent dit één ding: Murcia is vandaag waar de Costa Blanca twintig jaar geleden was. De infrastructuur is klaar, de luchthaven is operationeel, de hogesnelheidstrein rijdt, en de vastgoedprijzen liggen nog aanzienlijk lager dan in de oververhitte markten verderop.
➡️ Wie nu instapt, profiteert van:
Aantrekkelijke instapprijzen;
Een regio die nog volop inzet op groei in plaats van beperking;
Minder concurrentie, zowel op aankoopniveau als in de verhuurmarkt;
Soepele regelgeving rond vakantieverhuur.
Verhuurlicenties: soepel, toegankelijk en strategisch belangrijk
In tegenstelling tot andere regio’s worden in Murcia verhuurlicenties vandaag nog vlot afgegeven. En dat is geen toeval. De overheid weet dat strenge regulering nu de grootste vijand zou zijn van hun ambitie om internationaal aantrekkelijk te worden. De regio is nog lang niet verzadigd, en een rem op toeristische verhuur zou hun opbouwstrategie ondermijnen.
Sterker nog: het zou ronduit nefast zijn voor de economische toekomst van Murcia als men, net nu de regio eindelijk op de radar komt, dezelfde restrictieve richting inslaat als elders. Gezien de geschiedenis – met alle gemiste kansen, stagnerende projecten en verloren jaren – lijkt het zeer onwaarschijnlijk dat Murcia zichzelf op die manier in de voet zou schieten.
Als investeerder mag je er vandaag dus vanuit gaan dat Murcia bewust inzet op toegankelijkheid en aantrekkingskracht. De regio wil wél buitenlandse kopers, wél toeristische activiteit en wél economische groei. En daar horen duidelijke spelregels bij – maar geen strikte remmen zoals we ze zien in de meer overbelaste zones.
Kort gezegd:
Wie nu in Murcia investeert, doet dat niet in een markt die al over haar hoogtepunt heen is, maar in een regio die aan de vooravond staat van een langdurige, strategische en gezonde groei.
Dat is precies wat Murcia onderscheidt: niet de geschiedenis van achterstand, maar de bereidheid om die geschiedenis om te buigen naar een toekomst van vooruitgang.
Conclusie: Murcia staat klaar voor haar moment – de vraag is: ben jij dat ook?
Wat jarenlang een achtergestelde regio was, ver van de radar van toeristen en investeerders, ontwikkelt zich vandaag tot één van de meest veelbelovende gebieden aan de Spaanse kust. De Costa Cálida, ooit het kleine broertje van de Costa Blanca en Costa del Sol, heeft geleerd uit het verleden. Ze heeft haar fouten erkend, haar fundamenten herbouwd, en kiest nu bewust voor een nieuwe koers.
Terwijl andere regio’s hun limieten bereikt hebben – met strengere regelgeving, protesten tegen toerisme en onbetaalbare vastgoedprijzen tot gevolg – biedt Murcia vandaag het tegenovergestelde:
✅ ruimte om te groeien,
✅ politieke wil om te ontwikkelen,
✅ toegankelijke regelgeving voor investeerders,
✅ en een prijsniveau dat nog volop ruimte laat voor waardestijging en rendement.
De investeringen in infrastructuur, de opening van de internationale luchthaven, de AVE-verbinding met Madrid – het zijn geen toevalstreffers, maar strategische stappen die nu hun vruchten beginnen af te werpen.
Voor kopers en investeerders is er een duidelijk verschil tussen instappen in een oververhitte markt waar groei wordt afgeremd, en investeren in een regio die net klaarstaat om haar groeipotentieel te realiseren. Murcia is dat tweede geval.
De geschiedenis heeft deze regio jarenlang klein gehouden. Maar vandaag maakt net die geschiedenis het verschil. Want in plaats van haar groei te beperken, kiest Murcia ervoor om haar kans te grijpen.
👉 Dus als je ooit overwogen hebt om te investeren in Spaans vastgoed, dan is dit hét moment om naar Murcia te kijken. Niet omdat het vandaag de grootste regio is, maar omdat het de regio is met de meeste ruimte om nog te groeien – letterlijk én figuurlijk.
